به گزارش خبرنگار شبکه خبری آب ایران، دومین کارگاه فنی آبیاری و انرژی در تاریخ ۴ اسفند ۱۴۰۳ به صورت حضوری و مجازی به میزبانی شرکت مدیریت منابع آب ایران برگزار شد. هدف این کارگاه بررسی آخرین دستاوردها و چالش‌های حوزه آبیاری و انرژی بود و متخصصان و کارشناسان این حوزه در آن شرکت کردند. در این نشست، موضوعات مختلفی از جمله مدیریت مصرف انرژی در بخش آبیاری، استفاده از فناوری‌های نوین در آبیاری، و بهبود راندمان سیستم‌های آبیاری مطرح و مورد بحث قرار گرفت.
بررسی مصرف انرژی و چالش‌های مدیریت منابع آبی
در این کارگاه، تشکیل کارگروهی ویژه برای تحلیل مصرف انرژی در سامانه‌های آبیاری و تکنولوژی‌های موجود در مزرعه پیشنهاد شد. هدف از این کارگروه ارائه راهکار برای محدود کردن اختلافات مصرف انرژی در تکنولوژی‌های مختلف و ارائه راهکارهایی برای بهبود وضعیت بود. در این راستا، تجربه‌های گذشته و چالش‌های پیش‌رو در بخش آبیاری و انرژی به تفصیل در کارگاه مورد بحث قرار گرفت. یکی از مسائل مهم مطرح شده در این کارگاه، بحران‌های آب در کشور بود. برای مثال نمونه‌ای از ۳۰ سال پیش ذکر شد که در آن زمان توصیه به عدم تجهیز اراضی بالادست زاینده‌رود شده بود که با نادیده گرفتن آن، با صرف انرژی آب به بالادست منتقل شد وباعث بروز مشکلاتی در مدیریت منابع آبی شده است.
راهکارهای بهینه‌سازی مصرف انرژی و فناوری‌های نوین
در بخش دیگری از کارگاه، با اشاره به نمایشگاه بین‌المللی تهران، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا آخرین تکنولوژی‌های کم‌مصرف را معرفی کنند. چراکه این نوع خلاقیت‌ها می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش مصرف انرژی کمک کند؛ پس از آن نیز از تمام شرکت‌کنندگان، چه حضوری و چه مجازی، دعوت شد تا در این نشست فعالانه شرکت کرده و پیام‌های مهمی را به تصمیم‌گیرندگان کشور در وزارت نیرو و وزارت کشاورزی منتقل کنند.
در این کارگاه همچنین بر اساس خلاصه‌ای از نشریه‌ای که به تازگی توسط کمیته ملی منتشر شده، مقدمه‌ای درباره کاربرد انرژی در آبیاری ارائه شد. این نشریه شامل مباحثی از جمله همبستگی آب، انرژی و غذا، منابع و مصارف انرژی، تقسیم‌بندی کاربردهای انرژی در آبیاری، نمونه‌های کاربرد و مصارف انرژی در آبیاری، نحوه محاسبات و کاربرد انرژی در آبگیری، و راهکارهای اجرایی برای بهینه‌سازی مصرف انرژی است.
علاوه بر این در فصل هفتم کتاب انرژی و آبیاری که در این کارگاه توسط حسین دهقانی سانیج رونمایی شد، راهکارهای اجرایی برای بهینه‌سازی مصرف انرژی مطرح شد. موضوع همبستگی بین آب، انرژی و غذا به عنوان “نکسوس” معرفی شد که به دلیل پیچیدگی‌های آن نیاز به مدل‌های تحلیلی دارد. همچنین، چرخه هیدرولوژیکی به عنوان بزرگ‌ترین سیستم آب شیرین‌کن و پمپ دنیا معرفی شد که انرژی آن از خورشید تأمین می‌شود.
ایران به دلیل برخورداری از ۳۰۰ روز آفتابی در سال، پتانسیل بالایی برای استفاده از انرژی خورشیدی دارد. هزینه تولید انرژی از طریق صفحات خورشیدی از ۷۶ دلار در دهه ۷۰ به ۳۶ سنت در سال ۲۰۱۴ کاهش یافته است. استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان یک فناوری جایگزین برای انرژی های فسیلی و حرارتی نیاز است مورد توجه و حمایت باشد.
در نهایت، تأکید شد که توجه به مباحث انرژی و ممیزی انرژی باید افزایش یابد و پرسش‌ها و مباحث مرتبط با آن مورد بحث قرار گیرد. برای کاهش مصرف انرژی در بخش آب کشاورزی، نیاز به همکاری بین بخش‌های مختلف، آموزش گسترده و اجرای سیاست‌های مؤثر است. این موضوع نه‌تنها در ایران، بلکه در سطح جهانی نیز مورد توجه قرار گرفته و کشورهای پیشرفته سال‌هاست که به آن پرداخته‌اند.
