توسعه بدون برنامه شهر مشهد، بارندگی کم، واقع شدن در منطقه خشک و نیمه خشک، وجود مسافران بسیار در کنار دیگر مسائل از عوامل بروز کم آبی در شهر مشهد شهر می باشند که سبب برداشت بی رویه آب و افت منابع آب های زیرزمینی و همچنین نشست دشت مشهد شده است.
قبل از ورود تکنولوژی حفاری چاه عمیق و برداشت آب از اعماق زمین، آب مشهد از چشمه ها و قنات ها از قبیل چشمه گیلاس و قنات سناباد، قنات قاسم اباد، قنات وکیل آباد و … تامین می گردید.
در دوره تیموری با هدایت آب از چشمه گیلاس در 45 کیلومتری مشهد قدیم ، در زمان شاه عباس آب کشف رود را به منابع ابی این شهر اضافه کرد . نادر شاه اب بند گلستان را به منابع ابی شهر مشهد افزود.
در دوره های بعد با استفاده از اب های سطحی و اضافه شدن اب سدهای طرق،کارده،ارداک،دوستی،چالیدره و دیگر منابع زیرزمینی و حفر چاه های عمیق متعدد سعی در رفع این بحران نموده اند درحال حاضر تعداد چاه های تامین اب شرب شهر مشهد حدود ۶۰۰ حلقه می باشد.
